'Ooit kende Erea vier manen, ten tijde dat de Asen, de goden, onder de mensen en de magische wezens leefden. De eerste maan verscheen des middags aan de hemel en werd door de mensen 'Noen' genoemd. De magische wezens, waaronder de elfen, gaven alle manen een naam en noemden de Noen 'Aman', wat ziel betekent. In de eeuwen die volgden werd er op Odins troon, de zetel waar de Asen tezamen kwamen, een voorspelling gedaan:Wanneer de goden zich terugtrekken op het eiland Avalonië blijft een halfgod achter, die zijn macht wil gebruiken om als alleenheerser over Erea te regeren. Dit wekte de toorn van de Asen, waardoor de middagmaan spleet en in stukken op Erea neerdaalde. Sindsdien spraken de elfen van de gevallen ziel, toen zij naar een parallelle wereld werden verbannen, en de macht van de magiër groeide.Wat echter ook in de profetieën vaststaat is dat wanneer de duistere magiër zichzelf tot tovenaar-koning kroont, de komst van een eenvoudige herderszoon zijn ondergang zal betekenen.'
