Literatuur komt niet alleen tot ons in geschrifte. We horen literatuur op uiteenlopende podia: waar revues of musicals worden uitgevoerd, waar muziektheater te zien en te horen is, waar cabaretiers en podiumdichters hun zegje doen, waar zangers teksten zingen die bedoeld zijn om er goed naar te luisteren. (Tekst)dichter Nico van Apeldoorn ontmoet zijn collega Lennaert Nijgh (1945-2002) in diens songteksten. Cabaretier Fred Florusse herkent het poëtische talent van de komiek Johan Buziau (1877-1958). Historicus Dick Brongers neemt de lezer mee naar de revue tijdens en rond de Tweede Wereldoorlog en weegt de teksten die de artiesten in die periode ten gehore brachten. Didi de Paris erkent de schatplicht van zijn (en veler) podiumdichterschap aan de Antwerpse dichter Gust Gils (1924-2002). In zijn essay 'Bertold Brecht en de Eerste Wereldoorlog' vermeldt Wim Michiel dat Brecht (1898-1956) al vroeg in zijn carrière de behoefte voelde om zijn teksten ook op het podium te (laten)
