Fietsen, ik teken ervoor Een retourtje Turkije, beelden en anekdotes Dit is een boekje met schetsen en verhaaltjes over het plezier van het reizen, langzaam door het landschap glijden. Kijken, praten en af en toe afzien. Herkenbaar voor wie graag trekt, verleidelijk voor wie dat eigenlijk ook wel zou willen. Onderaan de bladzijde is nog een leeg stuk. Met één hand pakt de behulpzame man een pen, met de andere grijpt hij naar mijn tekenboekje. Als door een wesp gestoken trek ik het terug. Hij is verbaasd, hij wil daar schrijven via welke dorpen ik moet rijden om de ingestorte kustweg te omzeilen. Dit keer bleek dat het bord 'doodlopende weg' soms ook voor fietsers geldt. Het noodweer van de afgelopen periode heeft her en der fikse gevolgen gehad. Voor mij betekent het een slaapplaats zoeken en de volgende dag een onverwachte bergetappe rijden. Geen aantrekkelijk idee, wanneer het vrachtverkeer diezelfde, daarop niet berekende weggetjes neemt. Mijn helpers in het pensionnetje zijn het
