Voorjaar 2008: er hangt een crisis in de lucht. Enkele veertigers hebben het niet makkelijk met hun leven. Met de moderne onzin op het werk. Met hun koopverslaafde dan wel overspelige echtgenotes. Met de doorgedraaide TV cultus. Met hun door hippe architecten bedachte huizen. Met Toppers als Gerard Joling. Met flitsende politieagenten. Met Botox. Met Koninginnedag. Met hun buik. Met het leven in het algemeen. En dan komt er ook nog eens een rookverbod aan. Gelukkig is er in deze woelige tijden nog een laatste bonafide held die onverzettelijk zijn eigen koers volgt: Bob Dylan. En die geeft zowaar een concert in hun stad. Als er dan - middels botte chantage - kaartjes bemachtigd zijn, verloopt het concert precies zoals verwacht: het is nauwelijks te volgen welk lied de murmelende Dylan zingt. Na afloop belanden de veertigers in de kleedkamer van Dylan, die minder ontoegankelijk blijkt dan gedacht. Wat dan volgt kon niemand voorzien: samen met Dylan fietsen de veertigers over het
