In de jaren waarin de Kerk de vijfde kruistocht organiseert om het Heilig Land op de Saracenen te heroveren, blijft Franciscus trouw aan de vredesmissie die de Heer hem heeft gegeven. In 1219 gaat hij op bezoek bij de sultan in Damiate. Daarvan teruggekeerd werkt hij in hoofdstuk 16 van de Regula non bullata een aantal adviezen uit voor de broeders die in de Geest van de Heer onder de Saracenen willen verblijven. In tegenstelling tot de bestaande kerkelijke praktijk, moeten zij als vredebrengers geen twistgesprekken en woordenstrijd aangaan, maar om God aan de Saracenen onderdanig zijn. Deze voor die tijd zeer ongewone adviezen zijn ook thans nog zeer waardevol, wanneer het ons ernst is om een multiculturele samenleving in Nederland tot standre brengen.
