Rüdiger Safranski beschrijft Friedrich Schillers leven vanaf zijn beklemmende jeugd op de militaire academie tot aan zijn laatste jaren in Weimar, als hij met ongebroken wilskracht zijn late werk uit het broze lijf perste. Hij vertelt hoe Schiller de ster kon worden waar het Duitse geestelijke leven zich naar richtte. Wat Schiller tussen 1790 en 1805 op gang zette - zelfs Goethe liet zich meeslepen - heeft men later het 'Duitse idealisme' genoemd, en Beethoven heeft het op muziek gezet: 'Vreugde, mooie goddelijke vonken.' Met dit boek wordt het leven, het werk en het tijdperk van een grote geest voor de hedendaagse lezer omsloten.
