'Ik is een ander': de revolutionaire uitspraak van een jonge hond die alles op zijn kop wilde zetten, in de poëzie en daarbuiten - en tegelijkertijd de strikt logische uitspraak van iemand die een dronken boot tot ik-figuur van zijn meest ambitieuze gedicht had gemaakt. Hoe dan ook, de jonge dichter Arthur Rimbaud zette alles op losse schroeven. Zo waren klank en kleur voor hem hetzelfde, en zeker ook proza en poëzie. Hebben zijn gedichten nog wel eens iets beredeneerds, in zijn proza gooit hij pas echt alle remmen los.Over zijn reeksen prozagedichten, Een seizoen in de hel en Illuminations, zullen de lezers wel nooit uitgesproken raken, zo totaal verrassend zijn ze bij elke herlezing. In deze uitgave heeft meestervertaler Paul Claes zijn eerdere vertalingen verzameld en licht herzien.
