Op 2 september 1932 kozen twee Fokkers D.VII van de Luchtvaartafdeeling (LVA), de voorloper van de Koninklijke Luchtmacht, vanaf een hobbelig weilandje bij Reykjavik op IJsland het luchtruim. De eerste uitzending van de Nederlandse luchtmacht was een feit. Het was geen gemakkelijke uitzending. Onder vaak zeer zware weersomstandigheden verrichtte het Detachement IJsland, bestaande uit 1e luitenant-vlieger J.H. van Giessen, wachtmeester-vlieger H. Bosch en sergeant-vliegtuigmaker C. van der Leden, vergezeld door hun gezinnen, zijn taak. Deze bestond uit het een jaar lang maken van hoogtevluchten tot wel 7000 meter om zo meteorologische gegevens te vergaren. Snijdende poolwinden en een lange winter met weinig daglicht waren op de grond al geen pretje, in de lucht hadden de vliegers ook te maken met ijsafzetting, vaak ongekende turbulentie en extreme kou. Een open cockpit zonder voorzieningen als radio, verwarming, functionerend kompas, adequate zuurstofvoorziening en parachute, maakte
