In de schilderkunst van Geer van Velde komt iets naar voren van een verloren tijd of latere wereld, waarin het materiële is opgeheven door een indringend licht dat de dingen zuiver ten opzichte van elkaar stelt en ze een nieuwe betekenis geeft. 'Het werk van Geer van Velde is uiterst terughoudend ...,' schreef Samuel Beckett. 'Geer tast de dingen af in de ruimte, maar vervormt de objecten zover dat zij nog slechts een herinnering aan zichzelf zijn,' vond professor Hammacher.Dit is de eerste monografie over Geer van Velde waarin het gehele werk wordt gezien in zijn chronologie. Geer blijkt reeds in zijn jeugd, toen hij in Den Haag werkte, belangstelling te hebben voor het licht in stillevens. Na 1925 legde hij zich in Parijs toe op een constructieve expressie en op de harmonie van in- en exterieur.In een tijd dat de aandacht weer meer uitgaat naar de techniek van het schilderen betekent deze monografie een erkenning voor een kunstenaar die zich sterk heeft geconcentreerd op de
