Geert Wilders domineert nu al een aantal jaren het politieke debat. Zijn tegenstanders uit het midden lijken nauwelijks vat op hem te krijgen. In dit essay analyseert Hans de Bruijn de wijze waarop Wilders het debat voert. Hij bespreekt de frames die Geert Wilders hanteert en laat zien wat de intelligentie van deze frames is. Opponenten die zich in Wilders frames laten lokken, staan eigenlijk al bij voorbaat op achterstand. < > < >Wie met een krachtig frame van zijn opponent wordt geconfronteerd, heeft een strategie van reframing nodig: het ontwikkelen van alternatieve frames, die de tegenstander op achterstand zetten. < > < >Het gaat in dit essay om dit politieke spel van framing en reframing en niet om het gelijk van de een of het ongelijk van de ander. De auteur doet een aantal oefeningen in reframing, die de lezer wellicht helpen het huidige debat te begrijpen, er zelf aan mee te doen of hem stimuleren om eigen strategieën van reframing te ontwikkelen.
