Voor deze bundel heeft Rob Leopold de mooiste gedichten van Elisabeth Cheixaou (1907-1997; spreek uit als: sjeikzou) bijeengebracht. Een dionysisch ervaren van het leven - vol gemis én overvloed - verbindt Elisabeth Cheixaou met reflectie en een innerlijk schouwen. Het persoonlijke en het religieuze worden getransformeerd tot het universele. In alles komt zij als vrouw naar voren. Vrijmoedig bezingt zij in sommige gedichten de peilloze liefde tussen vrouw en man. Een diep doorleefd bestaan krijgt stem in rijke, sterk verinnerlijkte poëzie. Met een nawoord door Rob Leopold en een bibliografie.
