Het maken van een quilt, een doorgestikte deken of lappendeken, kent een lange traditie. In ons land dateren de oudste vermeldingen van wat men toen een ‘culte’ noemde uit de 13de eeuw. Deze oorspronkelijk zijden culte – een product voor de adel en de rijken – werd aan het einde van de zeventiende eeuw verdrongen door Indiase handbeschilderde katoenen sits. Deze werden geïmporteerd door de Verenigde Oost-Indische Compagnie en afgenomen door de gegoede burgerij. In de achttiende eeuw leidden de grote hoeveelheden Indiase sits, en ook katoen die in Europese landen werd bedrukt, ertoe dat vrouwen van overblijvende lapjes dekens of spreien gingen maken. Aanvankelijk werden in ons land slechts driehoeken aan elkaar genaaid in een licht-donker patroon, maar al spoedig ontwikkelde zich een manier om ook andere vormen tot hun recht te laten komen in een groter geheel. < > Veel dessins die ontstonden, herkennen we achteraf als typisch Nederlands. Ze hebben waarschijnlijk een
