'Zij weet dat zij iets moet zeggen, iets dat hem kracht zal geven voor de komende strijd. Maar zij kan geen woorden bedenken, ze klemt zich alleen aan hem vast. Geweren, denkt zij, kartetsen en kanonnen, kogels die dit lichaam zullen neermaaien.' Er gaan geruchten over oorlog. De mannen zijn opgewonden en strijdbaar, de vrouwen vol angst en zorg. Dan wordt het gerucht werkelijkheid en vertrekken de mannen in bereden commando's naar het slagveld. De Jonge Boerenvrouw Cornelia blijft achter op de boerderij' om te zorgen voor de veiligheid van' hun mensen -'zoals de meeste vrouwen in Oranje Vrijstaat. Maar welke ontberingen en vernederingen Cornelia en haar volk nog te wachten staan, kan zij niet voorzien.
