Het ergste horrorscenario dat je maar kunt bedenken is gebeurd: je kind heeft zelfmoord gepleegd. Rian beschrijft de totale verwarring waar zij als moeder mee te maken kreeg. Je leest over haar worsteling tussen leven of er zelf ook een einde aan maken. Over de strijd om haar verhaal te verdedigen tegen de 'buitenwereld', de mensen die zelfmoord veroordelen. Over het constante onbegrip. Over hoe je de balans moet vinden om verder te leven, als dat ooit mogelijk is. Gelukkig was er ook troost en steun van lotgenoten. Rian was gevangen in haar verdriet na de zelfdoding van haar oudste dochter, en daaruit leek geen ontsnapping mogelijk...
