Gefascineerd volgt de lezer de intellectuele ontwikkeling van de schrijver tegen de achtergrond van emotionele situaties, het ontstaan van een gepassioneerde interesse uit verwaring van ongerichte gevoelens. Verhoeven groeide op een hecht boerengezin met 7 kinderen, waar men weinig woorden gebruikte. Een kind met een grote fantasie en oog voor detail stapt uit dit boek naar voren. Niet eerder heeft Verhoeven zo rechtstreeks en met zo weinig gêne geschreven over wat hem een leven lang bezighoudt en dwarszit. De toon wisselt tussen lyrisch en ironisch. Voortdurend vraagt hij zich af in welke mate hij er in is geslaagd van dit leven het zijne te maken. "Alles in mijn leven had anders kunnen verlopen zonder dat er een haan naar had gekraaid en zonder dat ik zelf iets had gemist. Er zit dan ook geen enkele noodzaak in mijn verhaal. En voor zover het een samenhangend verhaal wordt, moet het een constructie zijn: het verhaal weerspiegelt niet in hoge mate de werkelijkheid dan de worst het
