'Wat is ze lief! Kijk eens die krullen, die blauwe ogen. Wat een schatje! Berta was deze opmerkingen wel gewend. Altijd als er dames op bezoek kwamen, werd haar zusje de hemel in geprezen. Geleidelijk aan kwam Berta tot de conclusie dat alles wat Glenna was, zíj niet zou zijn. Alles wat Glenna deed, zou zíj niet doen. Alles wat Glenna leuk vond, zou zíj niet leuk vinden. Ze zou zusters tegenpool zijn. En terwijl de zusjes opgroeien, overschaduwt deze opvattingen hun relatie meer en meer. Glenna is vrolijk, levendig en extravert, ze wordt alom bemind. Berta is ernstig, degelijk, wat stijfjes, ze voelt zich altijd de mindere wanneer ze zichzelf met haar zuster vergelijkt. Maar eens komt de dag dat Berta in haar hart kijkt en onder ogen moet zien wat werkelijk het verschil tussen hen beiden uitmaakt.
