In veel landen heeft de zorg om de kwaliteit van het onderwijs geleid tot een cultuur van meten en vergelijken. In dit boek wordt deze ontwikkeling kritisch bevraagd vanuit de veronderstelling dat de cultuur van het meten het risico in zich draagt de aandacht af te leiden van waar het in het onderwijs echt om zou moeten gaan. Enerzijds wordt verkend waarom het zo veel moeilijker is geworden om de vraag 'Wat is goed onderwijs?' expliciet aan de orde te stellen, en welke gevolgen dit heeft gehad voor de kwaliteit van en de democratische zeggenschap over het onderwijs. Anderzijds biedt Goed onderwijs en de cultuur van het meten concrete handreikingen om de discussie over de doelen van het onderwijs op een nieuwe, preciezere en meeromvattende manier aan de orde te stellen. Daarbij is er expliciet aandacht voor de ethische, politieke en democratische dimensies van onderwijs en onderwijzen. < > < >Gert Biesta is als hoogleraar pedagogiek en onderwijskunde verbonden aan de School of
