De 'wandeling door het leven' van de schrijfster, na de diagnose borstkanker en het overlijden van haar moeder, speelt zich af in de tuin achter haar huis en voor een foto in de boekenkast in haar woonkamer. In de tuin vindt ze troost in de kleuren en in de schaduw, van de afgelopen zomer. Voor de boekenkast praat ze denkbeeldig tegen haar moeder van wie er een foto staat. De kleur geel, die haar moeder draagt op de foto, wordt door de verwerking van de gebeurtenissen tot goud. De ervaring, die zij als kind opdeed bij het kerkbezoek aan een streng gereformeerde geloofsgemeenschap, loopt als een rode draad door het verhaal heen. Haar moeder speelt daarin een cruciale en onvergetelijke rol. Heden en verleden vallen zo samen. Zowel lichamelijk als geestelijk ervaart de schrijfster deze 'wandeling' als helend.
