Bianca Stigter is bezeten van het menselijk lichaam, die geweldige machine die kan zien, horen, ruiken, proeven en voelen, kan praten en eten, rennen en zwemmen, in de zon zitten en de liefde bedrijven. Zij schrijft over mooie lichamen, zoals dat van Marilyn Monroe en Marco van Basten, maar ook over lichamen waar minder fans voor zijn: die van Siamese tweelingen, dwergen en dikkerds. Goud uit stro is een boek over mensen die in het keurslijf passen en over mensen die daar schitterend uit barsten, over mensen die zich aan de norm houden of daar lak aan hebben. Iedereen wordt met een lichaam geboren, maar haast niemand is er tevreden mee. In dit boek staan verhalen over vrouwen die man willen worden, over robots die mens willen worden, over varkens die kunnen praten en olifanten die naar muziek luisteren. Vaak roept Stigter tijdens haar zoektocht door het lichaam de hulp in van kunstenaars. Zij laten van het lichaam onvermoede kanten zien of drukken je met je neus op verdonkeremaande
