Lampo legt in zijn werk een grote belangstelling aan den dag voor oeroude mythen, die tot het diepste onderbewustzijn van de mens zijn doorgedrongen. In zowel De heks en de archeoloog (1967) als Wijlen Sarah Silbermann (198O) worden hedendaagese mensen in een hedendaagse context ten tonele gevoerd, waarbij telkens de Graalidee of de Graal zelf aanwezig is. In De heks en de archeoloog staan deze centraal als het zoeken naar zelfkennis van de oudheidkundige Kris Waterschout, die zijn liefdesverhouding teloor ziet gaan. Wijlen Sarah Silbermann, een literaire thriller met aanknopingspunten in het oorlogsverleden, beschrijft de confrontatie van televisieregisseur Johan Reynders met de uitbundige carnavalsviering in een Brabants stadje, waarbij duistere tekenen van een voorhistorische rite zijn leven schijnen te bedreigen. Behalve deze spannende, magisch-realistische liefdesromans bevat Het Graalboek enkele essays en opstellen waarin Lampo zijn grote belangstelling voor mythische relicten na
