Het reservaat, waarschijnlijk het beroemdste boek van Ward Ruyslinck, verhaalt hoe onze maatschappij, gebouwd op nut en winst, op een meedogenloze manier de gevoelige, kwetsbare, muzische enkeling (de 'homo mollis' zoals Ruyslinck hem noemt) verdringt en ten ondergang doemt . De hoofdfiguur Basile Jonas, een van de witte olifanten in de grijze kudde', is in de Nederlandse letteren zo langzamerhand een klassieke symbool geworden van het integere, idealistische gevoelstype, dat de handschoen opneemt tegen een gecollectiviseerde, utilitaire, corrupte samenleving. Met Het reservaat verwierf de auteur niet alleen de Prijs van de Vlaamse Provinciën, maar bereikte hij ook in het buitenland een groot lezerspubliek. Vooral in Oost-Europa (o.a. in Polen, Hongarije en Roemenië) blijft dit humanistisch pleidooi voor het individu dank zij vertalingen en toneelbewerkingen een opmerkelijk succes kennen. Jan Greshoff had het dan ook juist gezien toen hij in 1964, naar aanleiding van het verschijnen
