Tot zijn veertigste gold Leonard Nolens (Bree, 1947) in Holland als een geheime tip: in Antwerpen was een dichter bezig in hoog tempo een oeuvre op te bouwen dat klonk als een klok, waarin een lichte vorm van retoriek niet werd geschuwd, waarin geen levensvraag te groot of te zwaar werd geacht, kortom een oeuvre zoals dat in Nederland niet bestond en eigenlijk ook niet kon bestaan.Het besef dat het hier om een van onze allerbelangrijkste dichters ging, brak pas later door toen Leonard Nolens vanaf 1986 zijn boeken in Nederland ging laten uitgeven, en een teken van waardering liet niet lang op zich wachten: zijn bundel Liefdes verklaringen (1990) werd bekroond met de Jan Campertprijs 1991 en met de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Poëzie 1992. Deze bundel, een van de hoogtepunten in Nolens' oeuvre, werd door de critici unaniem lovend onthaald.Wiel Kusters in de Volkskrant: 'Het is deze onscheidbare combinatie van literatuur en leven die Liefdes verklaringen tot een grootse bundel
