De thema’s buitelen in "Hebel – de huisvriend" over elkaar heen: de zijnsvraag, kalenderwijsheden en metaforen, denken en dichten, taal en dialect, de “Heimat” als thuisstreek en als springplank. Heidegger heeft al deze thema’s verweven in een luchtige en speelse tekst, die zich niet richt tot vakgenoten of zijn studenten, maar tot een breed en algemeen publiek. Hij toont zich toegankelijk en laat zich gemakkelijk kennen, als speels denker maar ook als de dichter die hij uiteindelijk wilde zijn.
