`Prachtige polders met nog mooiere namen (Lage Paarden, Lange Beving) zag ik liggen, dorpen met vreemde namen (Acquoy, Poederoijen), kronkelige dijken en oude forten en uitgestrekte boomgaarden. Alles begon ineens te leven, en ik begreep na enige tijd waarom ik altijd maar op pad moet.' Vele jaren trok Martin Bril er in zijn auto op uit om Nederland te beschrijven. Bril wist dat ons land vol zit met verhalen, en hij keerde dan ook altijd terug met een verhaal, dat de lezers van Het Parool, en later de Volkskrant, de volgende dag mochten lezen. Bril reisde om zijn land, maar vooral zichzelf te begrijpen, om een structuur te creëren waar het ritme van zijn dagelijkse column bij gedijde. En het werkte: honderdduizenden lezers werden door Bril geïnspireerd, door zijn levenslust, zijn mededogen, zijn irritaties en zijn verbazing. Hij was de ultieme chroniqueur van het moderne Nederland in al zijn verschijningsvormen. Heimwee naar Nederland bevat de mooiste stukken die Bril over ons land
