Wanneer God kijkt naar het middelpunt van het heelal, kijk Hij niet naar jou. Als de hemelse toneelknechten het spotlight richten op de ster van de show, heb ik geen zonnebril nodig. Op mij valt een licht. Wij zijn slechts minder belangrijke hemelbollen. Gewaardeerd. Op prijs gesteld. Innig geliefd. Maar centraal? Essentieel? Waar alles om draait? Nee dus. Sorry. De wereld draait niet om ons. Ons gerief is niet Gods prioriteit. Als dat zo is, is er iets fout gegaan. Als wij het grote evenement zijn, hoe verklaren we dan plat-aardse motieven als dood, ziekte, kelderende economieën of dreunende aardbevingen? Als God er is om het ons naar de zin te maken, zouden we dan niet altijd onze zin moeten krijgen? Zou er mogelijk een copernicaanse verschuiving aan de orde zijn? Misschien is onze plaats niet in het middelpunt van het heelal. God is er niet om ons groot te maken, wij zijn er om Hem groot te maken. Het gaat niet om jou. Het gaat niet om mij.
