In deze hechte bundel van Edwin Fagel zwerven verschillende figuren rond de verteller. Een man gaat op de stationsvloer liggen, een vrouw drijft weg op zee, een serveerster vertelt de dichter dat hij ermee op moet houden. Ook Charlie Chaplin maakt zijn opwachting, maar niet in zijn bekende rol. Tegen de achtergrond van geboorte, leven en dood geven Fagels gedichten uiting aan een zoektocht naar zingeving. Veel blijft ongezegd. Hoe dichtbij een lichaam ook komt, of het mogelijk is daadwerkelijk tot de ander door te dringen, blijft de vraag. Wat voor hulp kunnen de woorden van de serveerster bieden?
