Hermans' novellen vormen perfecte illustraties van zijn wereldbeeld, dat hij zelf kernachtig samenvatte in de titel 'Moedwil en misverstand': mensen berokkenen elkaar schade - met én zonder opzet - en onder de dunne schijnlaag van de gevestigde orde heerst louter chaos.'Het behouden huis' is hier een schrijnend voorbeeld van: terwijl de hoofdpersoon, die aan de zijde van de Partizanen vecht, een veilig onderkomen zoekt in een onbewoond aangetroffen huis, woedt overal de oorlog en valt het huis ten slotte ten prooi aan een verschrikkelijke vernietiging.In 'De elektriseermachine van Wimshurst' beschrijft Hermans de eerste kennismaking van zijn literaire alter ego Richard Simmillion met de 'massieve solidariteit van de dommen':zijn klasgenoten sarren hem en vertrappen de bloemen die hij kweekt, en als hij na veel moeite zijn wensdroom lijkt te gaan vervullen door een machine elektriciteit te laten genereren, loopt het door ingrijpen van zijn onkundige leraar op een fiasco uit.In deze
