De werkelijkheid is de grondslag van de roman het IJzeren Ei. Slachtoffers en plegers van geestelijke mishandelingen zijn met de toeschouwers de hoofdpersonen. Deze grotendeels autobiografische ideeënroman heeft duidelijk een boodschap. Na gruwelijke belevenissen in de tropische Jungle belandt de lezer met de hoofdpersoon binnen de ogenschijnlijk veilige muren van een middelbare school. Bizarre dialogen in een somber verwaarloosd herenhuis leiden via de brandende bovenkamer van een beschadigd medemens tenslotte naar het labyrint van zijn ziel, waaruit daders, slachtoffers en toeschouwers als nasmeulende Phoenixen kunnen herrijzen. Groter, sterker, volwassener. Een keihard, warm, wijs, ijzersterk werk. Het IJzeren Ei is een van de wonderlijkste teksten die ik ooit geschreven heb.
