In het 'Laatste woord van Zen' schrijft Maurice Knegtel over de essentie van het religieuze leven. Hoe kunnen we ons leven onvoorwaardelijk ontvangen? En hoe kunnen we onvervaard gaan staan voor wat we zijn? Dit laatste noemt Knegtel in zijn boek 'de bekrachtiging van je leven zoals het is'. Hij schrijft hierover: Pas als je leven in al zijn aspecten is bekrachtigd, in zijn emoties, patronen, kwaliteiten, zwakheden, egocentrische dwalingen en in zijn verbondenheid met al wat leeft EN als je leven is bekrachtigd als zijnde niet jouw leven, pas dan ben je helemaal OK. Tot dat moment mag je in periodes denken dat je OK bent en zo voelt het ook, maar dit is afhankelijk van de gelukkige omstandigheden. Wanneer deze gelukkige omstandigheden veranderen, voel je je niet zo OK meer. Echte bekrachtiging van je bestaan is echter niet afhankelijk van de omstandigheden. Ze is een bekrachtiging van jouw leven dat niet is onderscheiden van de wisselende situaties waarin het zich bevindt. Maurice
