Bij de juiste temperatuur brandt alles. Hout. Kleding, Mensen. Menselijk weefsel vliegt bij 250 graden Celsius in brand. De huid wordt zwart en barst. Het onderhuidse vet wordt vloeibaar, als vet in een hete pan. Gevoed door het vet, begint het lichaam te branden. De armen en benen vatten als eerste vlam, de organen zijn als laatste aan de beurt. Maar botten zijn een ander verhaal. Botten kunnen koppig weerstand bieden. Zelfs als de koolstof erin is opgebrand, als het bot zo doods en levenloos als puimsteen is, behoudt het nog zijn vorm. Op Runa, een afgelegen eilandje in de Buiten-Hebriden, wordt in een oude cottage een verbrand lichaam gevonden. Eén hand en beide voeten zijn nauwelijks door vuur aangetast, maar voor het overige ligt er niets dan as, wat zwarte botten en een kapotte schedel. Moord? Een ongeval? David Hunter, forensisch patholoog, wordt erbij gehaald. En de eilandgemeenschap sluit de gelederen.... Simon Beckett schrijft voor Engelse kranten zoals The Times, The
