Hoe ervaren Zuid-Afrikanen het einde van de apartheid? Die vraagt brengt freelance journalist Marnix de Bruyne in 1994 naarhet platteland, naar Soekmekaar. Het ogenschijnlijke kalme dorp ligt ingeklemd tussen drie 'zwarte' thuislanden. De trubulenterecente geschiedenis van Zuid-Afrika blijkt er stevige sporen te trekken.Het dorp laat De Bruyne niet los. In de vijftien jaren die volgen blijft hij Soekmekaar en zijn inwoners opzoeken. Hij ontmoeter zelfverklaarde racisten, ex-ambtenaren die de apartheidspolitiek uitvoerden en moderne blanke boeren, met wie hij deSlag bij Bloedrivier tegen de Zoeloes herdenkt. Hij dant de mokhuku met de zionisten, eet gedroogde rupsen met gids Zacharia enspeurt de ANC-strijders op die in 1980 een aanslag pleegden op het politiebureau.Intussen merkt hij hoe zich in Soekmekaar een stille revolutie voltrekt: de democratie schiet er wortel en het land van blanke boeren gaat geleidelijk over in handen van zwarten. 'Het land van Soekmekaar' toont op
