Benno Barnard werd door het Belgische gezelschap Blauwe Maandag Compagnie gevraagd een toneelstuk in verzen te schrijven. Het zou een stuk worden voor de Belgische actrice Chris Lomme:'Er is geen vrouw die ik niet ben geweest:de jonge minnares, de intrigante,de ingénue met valse pijpenkrullen(...)Vervolgens rijpte ik tot rollen waarde erotiek in stotterde, zoalsde echtgenote, de hysterica,de koningin.'Het stuk gaat over een vedette die ook op het toneel niet kan ontsnappen aan haar moeder, haar dochter, haar leeftijd en het spook van Marlene Dietrich:'Natuurlijk heeft de tijd zijn kalme mesin mijn gezicht gezet. Een onzacht handschrift,maar godzijdank geen zaal die het kan lezen (...)'In 'Het mens' doet Benno Barnard opnieuw een ernstige poging om de traditie van het Nederlandstalige versdrama in ere te herstellen.
