In 1996 bracht Tonnie Luiken, de oprichter van de WFH-verzamelkrant, een bundeling artikelen uit onder de merkwaardige titel: WFH-verzamelkrant Sterfboek. In 1999 verscheen een tweede deel. Na de zelfgekozen dood van Luiken, op 10 mei 2004, zijn er allerlei plannen gesmeed om een derde Sterfboek uit te brengen. Maar steeds kwam het er niet van, wat te begrijpen is met zo'n onaantrekkelijke titel. Twintig jaar later is er niettemin een vervolg gekomen: een deel 3, dat toch ook weer op zichzelf staat. Er is veel geschreven over Hermans als een klagende, cynische man, die de wereld alleen kon beschouwen van zijn meest misantropische kant. Ongetwijfeld had Hermans dat ook allemaal in zich, maar in deze bundel komt vooral zijn meer humoristische en speelse natuur naar voren. In het hier voor het eerst gepubliceerde interview met Theo van Gogh is Hermans op dreef waar het erom gaat zijn teleurstelling over het vaderland te verbinden aan het komische. Zo erkent hij eindelijk een groot en
