Soms lijkt het bijna alsof de duvel er mee speelt; godsdiensten met een vriendelijk, sociaal en beschaafd gezicht, à la dr Jekyll, vallen vroeger of later door de mand doordat ze ook een Mr Hyde gezicht blijken te bezitten. Stukken minder prettig om naar te kijken en bepaald geen zegen voor de samenleving. In Het Nieuwe Heilige wordt beschreven hoe de oorzaak van deze Januskop van godsdiensten voor een niet onbelangrijk deel zijn oorsprong vindt in de wijze waarop tegen de ervaring van het Heilige wordt aangekeken. Zij is altijd op zijn minst ook eng, dwingend en om knikkende knieën van te krijgen; ideaal voedsel voor blinde gehoorzaamheid en fanatisme. Kan het ook anders? Chris de Valk gelooft van wel. Aangezien de ervaring van het Heilige met de mens gegeven is en dus nooit zal verdwijnen, bewijzen we onszelf een dienst door haar opnieuw te ijken, anders te leren interpreteren. Het is pure winst, wanneer we sacrale ogenblikken in ons leven niet langer in verband brengen met zo'n
