De roman Het onvoltooide leven van Thomas gaat over vriendschap, schuld en boete, en de zoektocht naar zinvolle levensovertuigingen. Henri en Thomas zijn vrienden die veel interesses delen; ze wandelen graag en bespreken de belangrijke gebeurtenissen uit hun leven. Thomas draagt een trauma met zich mee dat hij in Parijs in de meidagen van 1968 heeft opgelopen. Henri is een einzelgänger die al vroeg de weg naar de filosofie heeft gevonden. Hij probeert tijdens wandelingen Thomas te winnen voor de filosofie van Spinoza en het schuldgevoel dat hij meedraagt af te werpen. Dan volgt een dramatische episode: Thomas komt weer in contact met zijn voormalige vriendin. Ze blijkt ongeneeslijk ziek te zijn en haar leven als voltooid te beschouwen. Hij stemt ermee in aanwezig te zijn bij haar zelf gekozen einde, maar de gevolgen zijn ingrijpend. Biedt het Humanisme hen voldoende houvast om het leven te doorstaan? Dit spannende met afwisseling geschreven verhaal kan met recht een Spinozistische
