In de bijbelse verkondiging zijn bepaalde onderdelen door toedoen van de christelijke kerk en de theologische leertraditie geïsoleerd komen te staan ten opzichte van het gehéél van de bijbelse verkondiging. Een voorbeeld daarvan is het oordeel. Het heeft er alle schijn van dat het oordeel in de christelijke traditie verworden is tot een voorstelling waarmee de kerk haar eigen macht kon verstevigen en consolideren. Toch is het oordeel een door en door bijbels gegeven. Het heeft altijd deel uitgemaakt van de boodschap van rechtvaardiging en heil. Hoe komen oordeel en gericht eigenlijk in de Schrift aan de orde? Is het inderdaad zo dat het oordeel een achterhaald en theologisch irrelevant geworden onderwerp is, eerder thuishorend bij de lang vervlogen tijden waarin er nog de vrees was voor een oordelende God? En hoe zit dat met de voorstellingen van hemel en hel? Dit boek gaat op deze en andere vragen op een spannende en prikkelende wijze in.
