In 'het schaafsel der jaren' diept Ton de Gruijter zijn bekende thema’s verder uit. Weemoed, verwondering, verlangen en het verglijden van de tijd. Zware onderwerpen, waar hij opvallend licht over schrijft, kwetsbaar en zoekend, en bovenal toegankelijk. Tegelijkertijd is hij in staat situaties zo te beschrijven dat men niet aan glimlachen ontkomt. Door deze afwisseling blijven zijn gedichten verrassen. Ton heeft nadrukkelijk gekozen voor ritme en rijm, waardoor de teksten melodieuze vertellingen zijn geworden. 'Het schaafsel der jaren' is een bundel die er zijn mag, een aangename combinatie van confrontatie en mildheid.
