In het onwaarschijnlijk geestig reisboek Het sexleven van kannibalen geeft Maarten Troost het antwoord: 'Laat ik voorop stellen dat ik bijzonder goede redenen had om naar Tarawa te verhuizen. Er stak niets Quaker-achtigs, Thoreau-achtigs noch Gauguin-achtigs achter om de westerse beschaving achter te laten, die ik overigens voor het grootste deel hoog heb zitten, vooral waar die zich manifesteert in bepaalde gebieden in Italië... ik was gewoon rusteloos' Op zesentwintigjarige leeftijd besloot Maarten Troost – na een sluimertoestand waarin hij nutteloze einddiploma’s behaalde en zich door een slepende reek parttime baantjes worstelde- zijn teenslippers van zolder te halen en Tarawa te trekken, een vergeten eiland in de Stille Oceaan in de republiek van Kiribati. Het onweerstaanbare idee naar het andere eind van de wereld te trekken en alle schepen achter je te verbranden, kwam hem voor als het summum van romantiek. Hij had beter moeten weten. Het Sexleven van
