Het is dit jaar twintig jaar geleden dat de Bosnische stad Srebrenica in handen viel van Mladiæ’ Bosnisch-Servische militie en meer dan 8.000 moslimmannen en -jongens werden vermoord. In 2002 verscheen het NIOD rapport over de rol die Nederland speelde bij deze desastreuze gebeurtenissen. In Het Srebrenicasyndroom ontraadselt Eelco Runia op detective-achtige wijze wat er precies rond het NIOD en Srebrenica is misgegaan. In een helder, spannend en verontrustend relaas laat hij zien dat op het oog competente historici volledig in de ban kunnen raken van hun onderzoeksobject en zich er volledig mee gaan identificeren. De samenstellers van het rapport tuimelden, constateert Runia, in de valkuil van wat in de psychologie parallel processing wordt genoemd: zij herhaalden in woord en daad de gebeurtenissen die zij geacht werden te bestuderen. Het Srebrenicasyndroom maakt duidelijk dat historische gebeurtenissen zo traumatisch kunnen zijn dat we ze, zonder dat we daar erg in hebben, in het
