Europa vormde in de zestiende eeuw het decor van talrijke hervormingsgolven. De misstanden die in de loop der eeuwen de rooms-katholieke kerk waren binnengeslopen, bleven niet onopgemerkt en er gingen steeds meer stemmer-rop om de kerk van die smetten te zuiveren. Een aantal van de hervormers vestigde zich mettertijd in Nederland, zoals de Franse Hugenoten, de uit de Elzas afkomstige Amish en de Engelse Quakers. Onder hen bevond zich ook een groep Engelsen die onder de naam Pilgrims de geschiedenis is ingegaan. De meeste van deze groeperingen verlieten de Republie na ver oop van tijd om zich in Amerika te vestigen. Alleen dit land van de onbegrensde mogelijkheden bood hen immers de noodzakelijke vrijheid van godsdienst, maar ook de Kans om zich als groep te verzekeren van een menswaardig bestaan met behoud van eigen identiteit. Het tij riep vertelt op een historisch verantwoorde wijze het verhaal van de Pilgrims. Het beschrijft de geschiedenis van deze groep op reis naar het onbekende
