In de nacht van 31 december op 1 januari van een niet nader bepaald jaar in een fictief land sterft er ineens niemand. Wanneer de dagen en weken erna blijkt dat het structureel is, leidt dat aanvankelijk tot grote vreugde. Maar die slaat allengs om in angst en bezorgdheid, omdat het einde van de dood verstrekkende gevolgen heeft: terminale patiënten blijven opgesloten in hun lijden, begrafenisondernemingen gaan failliet, verzekeringsbedrijven zien zich voor grote problemen gesteld, bejaarden- en verpleeghuizen kampen met schrijnend plaatsgebrek ddordat de bedden en kamers tot in de eeuwigheid bezet dreigen te worden door dezelfde personen, enzovoort. Chaos ligt op de loer. Paniek ook, met name bij de regering en de kerkelijke overheid. Wie kan het land weer uit deze bizarre impasse halen?
