In Hier ben ik ligt de naamloze verteller in beschonken staat half over een eettafel. De disgenoten zijn spoorloos verdwenen. Zijn vriendin wacht aan de telefoon op het ultieme bewijs van zijn liefde: een modern Hooglied. In een nacht van waken kletst de zich met Multatuli en Jan en alleman identificerende verteller honderduit, maar het hoge woord weet hij behendig te omzeilen.
