Deze nooit eerder verschenen autobiografie is een primeur uit de nalatenschap van Willem Wilmink (1936-2003). Een al even ontroerend als humoristisch verhaal over een romantische bleke jongeling bij zijn eerste moeizame schreden op het liefdespad, die later een geliefd docent Nederlands werd en uitgroeide tot een van de meest gelauwerde volksdichters van ons land, maar die eigenlijk altijd die bleke romantische jongen bleef. Over eerder werk van Willem Wilmink: `Kriskras schoot ik door het boek, net zo lang tot ik alles had gezien. Toen keek ik op en zag dat het donker was geworden buiten en dat ik dus urenlang moest hebben gelezen. Dat was mij bij een boek van verzen nog nooit overkomen, en al zeker niet binnen de muren van de universiteit. Guus Middag in NRC HANDELSBLAD `Die lichte melancholie, die je ook bij Tsjechov vindt wat ben ik daar jaloers op. Hans Dorrestijn.
