Geert van Oorschot (1909-1987) richtte in 1945 zijn eigen uitgeverij op. In ruim tien jaar tijd gaf hij negen afzonderlijke werken uit van de schrijver Willem Frederik Hermans (1921-1995), van Fenomenologie van de pin-up girl (1948) tot en met De donkere kamer van Damokles (1958). Hermans' werk werd vanaf het begin door velen als hoogst controversieel beschouwd. In niet aflatende pogingen om het belang van Hermans' schrijverschap erkend te krijgen, toonde Van Oorschot zich in vergaande mate solidair met 'zijn' auteur. Van meet af aan was de verstandhouding tussen beide mannen er echter een van stroeve vriendschap. Gaandeweg bleek ook dat hun belangen niet altijd parallel liepen. Na Hermans' doorbraak bij het grote publiek met De donkere kamer van Damokles culmineerde dit in fikse ruzies, die ten slotte leidden tot een breuk (Hermans gaf zijn volgende boeken uit bij De Bezige Bij) en zelfs tot juridische conflicten die voor de rechtbank werden uitgevochten. Een en ander werd breed
