Tula leefde aan het eind van de achttiende eeuw als slaaf op Curaçao. Net als zoveel slaven droomde hij van een beter leven, van een leven in vrijheid. Op een dag, op 17 augustus 1795, vond hij de moed om in opstand te komen. Met een paar andere slaven lukte het hem om duizenden lotgenoten zover te krijgen dat ze hun plantages verlieten en samen een groot leger vormden. Toch heeft Tula eerst geprobeerd met de bestuurders van Curaçao te praten. Hij wilde ze uitleggen waarom het leven van de slaven onmenselijk was, dat de blanken de negerslaven nog slechter behandelden dan dieren. Maar de Koloniale Raad stuurde het leger op hen af. Ruim een maand duurde de strijd, die van Tula een martelaar, maar vooral ook een held maakte. Een held, die misschien wel vergeleken mag worden met iemand als Nelson Mandela.
