In Het elastiek tussen lichaam en ziel beschreef Hans Lemmens de mens als een wezen bij wie tussen lichaam en ziel een soort elastiek bestaat dat uit kan rekken en kan samentrekken. Hij paste deze visie vooral toe op autisme en hooggevoeligheid en beschreef deze verschijnselen als een gevolg van de moderne westerse cultuur en tegelijkertijd een mogelijk antwoord op de problemen waar deze cultuur ons mee confronteert.In dit boek gaat Hans Lemmens wat dieper in op het cultuuraspect. Autisme en hooggevoeligheid komen hierbij aan de orde als onderdeel van een groter geheel. Volgens Hans is de hele westerse cultuur in een hooggevoelige fase gekomen en bieden hooggevoeligheid en hoogbegaafdheid een impuls tot vernieuwing van onze cultuur, onder andere in de richting van een zachtere omgang met het lichamelijke.Hans vindt het tijd voor een nieuw denkkader, waarin de ziel een plaats krijgt toebedeeld, het individu serieus wordt genomen en consequenties worden getrokken uit het feit dat de
