In 2002 debuteerde proza en kosmopoliet Fouad Laroui (Oujda, Marokko, 1958), geprezen om zijn in het Frans geschreven romans (Kijk uit voor para-chutisten, Judith en Famal, De tanden van de topograaf) en verhalen (De uitvinding van God), als Nederlands dichter met de bundel Verhannen woorden, die ge-nomineerd werd voor de C. Budding' Prijs. Zijn tweede bundel, Hollandse woorden, is het even van-zelfsprekende als verrassende antwoord daarop. Hollandse woorden is opnieuw een eigenzinnige bundel waarin de auteur in drie ertig 'onhollandse' gedichten de confrontatie aangaat met een taal en cultuur die hem even vreemd als lief, even verwarrend als fascinerend zijn. Fouad Laroui staat inmiddels bekend om zijn vlijmscherpe pen, niet-inge-houden woede en bizarre humor. Als een ware 'schrijver tussen drie cultu-ren' worstelt hij openlijk met de onmogelijke keuzen die cultuur en taal hem stellen. Zijn po e is daarvan het verrassend in het Nederlands geformuleerde resultaat. 'Een prachtige,
