Monika Rinck is de nieuwe koningin van de moderne Duitse poëzie. Het hoogtepunt in haar oeuvre vormen de "Honingprotokolle" (2012), een bundel waarin zij al het buitensporige in de taal, alle dubbele betekenissen naarstig adopteert en voortdurend op zoek gaat naar tegenstellingen. Rincks werk is buitengewoon gelaagd: ze gaat uit van misverstanden en laat betekenissen tegen elkaar inzoemen. Haar regels houden elkaar als het ware voor de gek, maar blijven bijeen als de raten waarin honing wordt verzameld. Binnen haar poëzie vormen romantiek, animisme, de liefde en populaire cultuur het onderwerp. Achter deze thema's gaan filosofische en linguïstische vraagstukken schuil. De protocollen klinken alsof een stem bevelen uitdeelt. De dichtregels zelf zijn de bijenzwermen. Er zwermt iets van de tijdgeest door deze rijke en aantrekkelijke bundel. Monika Rinck (Zweibrücken, 1969) studeerde religiewetenschappen, geschiedenis en Duitse literatuur in Bochum, Berlijn en Yale. Rincks werk wordt
