Benedictus de Spinoza (1632-1677) leefde in een tijd waarin politieke spanningen en conflicten van godsdienstige aard het openbare leven van de jonge Republiek der Zeven Provinciën beheersten. De Tractatus theologico-politicus, die hij in 1670 anoniem publiceerde, ontketende een storm van verontwaardiging. Als materialist, wetenschapsbeoefenaar die zich toelegt op een beschrijving en causale verklaring van de verschijnselen, rekende hij grondig af met gemakzuchtige en misleidende mystificaties van de (politieke) werkelijkheid. Zijn beschouwing van de werkelijkheid zou men licht cynisch kunnen noemen, als zij niet zo onverbiddelijk rationeel was. De politieke analyse die hij in zijn laatste werk, de gerijpte naar onvoltooid gebleven Tractatus politicus heeft neergelegd, heeft aan actualiteit niet ingeboet. In deze uitgave worden de belangrijkste hoofdstukken van deze realistische politicologie in een nieuwe vertaling gepresenteerd en becommentarieerd door de in de Spinozistische
