Era Lobet studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde en publiceert poëzie sinds 1973, in welk jaar enkele gedichten van haar verschenen in de "Dietsche Warande en Belfort".In 1974 verscheen de bundel "Het Woord is Herkenbaar",gevolgd door "Denkbeelden van een Ondergesneeuwde" (1982) en "Tao en Heimwee" (1989).Een selectie uit deze bundels werd gepubliceerd in "Licht op het Water" (1991; red. Hans Bouma).Voor kinderen met een contactstoornis en hun ouders stichtte Era Lobet het eerste Nederlandse platform (BBAKO, later NVA). Voor hen schreef zij het boek "Dichterbij die Ene" (1982). Era Lobet schreef boekrecensies voor de Amersfoortse Courant.In de poëziebundel "Een Staat van Zwijgen" (1995) tekent zich een verdere verstilling af. Daarnaast ontstaat het verbond met tanka-poëzie: het overbodige valt weg, de kern wordt geslepen.
